poniedziałek, 4 lipca 2016

Lato


r-DSC_0510


Po powrocie ze wsi zawsze jest mi trochę smutno. Pewnie dlatego, że na co dzień nie jesteśmy nieustannie poza budynkiem, na łonie, jak to się mówi…


W polu… Szkoda, że nie słychać tu pracy milionów skrzydełek. O zapachu nie mówiąc!

r-DSC_0503


Skrzydła, czyli co widzę zagapiając się na chmury…

r-DSC_0515


Nad jeziorem… Pliszka na… wybiegu 😉r-DSC_0990r-DSC_0979


Znowu w polu… Wszystko dojrzewa w niesamowitym tempie.

r-DSC_1086…i na łące.r-DSC_1024r-DSC_1035r-DSC_1030  r-DSC_1057


W ogrodzie…r-DSC_1053r-DSC_1060


Jest pięknie!


 

komentarze (8)

  1. Basia

    Piękne polskie lato 🙂 Jak z książek z podstawówki (to oczywiście zaleta).
    Wracając z wakacji przystaneliśmy gdzieś awaryjnie (jak to z pieluchami bywa 😉 ).
    Zyskaliśmy dodatkowe 30 minut do powrotu do domu, ale warto było. Dzieciaki pomacały kłosy, poznały kilka polnych kwiatów, jaszczurkę i “pobuszowały” chwilę w zbożu. Ja miałam dziadków na wsi, moje dzieci już tego nie zaznają, więc nadrabiam jak mogę 😉
    Piękne fotki 🙂

    Odpowiedz
  2. Kasia

    Fotki cudne. Czuję zapach zboża i świeżo upieczonego chleba. Zaraz kojarzy mi się piosenka zespołu Dwa Plus Jeden:
    Iść, ciągle iść w stronę słońca
    W stronę słońca aż po horyzontu kres
    Iść, ciągle iść – tak bez końca
    Witać jeden przebudzony właśnie dzień
    Wciąż witać go, jak nadziei dobry znak
    Z ufnością tą, z jaką pierwszą jasność odśpiewuje ptak

    Odpowiedz
    1. MałgorzataMałgorzata Autor wpisu

      A mnie się kojarzy inna piosenka 🙂
      Znów wędrujemy ciepłym krajem,
      malachitową łąką morza.
      Ptaki powrotne umierają
      wśród pomarańczy na rozdrożach.
      Na fioletowoszarych łąkach
      niebo rozpina płynność arkad.
      Pejzaż w powieki miękko wsiąka,
      zakrzepła sól na nagich wargach.
      A wieczorami w prądach zatok
      noc liże morze słodką grzywą.
      Jak miękkie gruszki brzmieje lato
      wiatrem sparzone jak pokrzywą.
      Przed fontannami perłowymi
      noc winogrona gwiazd rozdaje.
      Znów wędrujemy ciepłą ziemią,
      znów wędrujemy ciepłym krajem.

      muzyka: Grzegorz Turnau
      słowa: Krzysztof Kamil Baczyński

      Odpowiedz
  3. Krysia

    cudne lato uchwyciłaś na fotkach i do tego spektakl na niebie… zachwycający. U mnie na razie znów pada, ale jest szansa na przejaśnienie

    Odpowiedz

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *