Najtrudniej chyba jest zacząć. Otaczający świat, Natura, dostarczają tyle bodźców, że po głowie błąkają się niezliczone obrazy. Który wybrać, uchwycić, nadać mu kształt i formę?… Ale potem pomału wszystko się urzeczywistnia. Kwiat, liść, źdźbło trawy, może motyl…
Malwy kojarzą mi się z pełnią lata i czasem wakacji na wsi, tym sprzed lat. Na ich uszycie miałam ochotę już poprzedniego lata, udało się teraz, kiedy nastał ich czas.
To quilt, który po prostu miałam ochotę uszyć. Praca zainspirowana piękną akwarelą Marty Konieczny (oczywiście dostałam zgodę na tę inspirację).
Po poprzednim obrazie czułam niedosyt, było mi mało wiosny. Właśnie takiej bladoliliowej, jasnej, w chłodniejszej kolorystyce niż poprzednia praca.
Moja ulubiona pora roku. Wszystko budzi się (łącznie ze mną :)), pączkuje, rośnie, kwitnie, pcha do życia. Świat z każdym dniem pięknieje.
Aż chciało się to uczcić.
Realizuję różne pomysły, czasem coś powstaje z potrzeby chwili, czasem z potrzeby wyciszenia się, a czasem ze zwykłej przyjemności tworzenia. Powodów jest prawdopodobne jeszcze więcej. Bywa, że inspiracją jest kawałek tkaniny, niekiedy zdjęcie, jakiś zapamiętany obraz pod powiekami, a nade wszystko otaczający świat.
Czy można uszyć coś z powodu wymyślonej nazwy? Owszem, tak.
Trzeci i raczej ostatni obrazek z tej serii. Był Ścinniuszek, Śmieciołuszek, przyszła pora na Skrawniuszka. Ptaszki z rodziny ścinkowatych 😉
Obrazek powstał, a jakże, ze ścinków. Uszyłam top na kołderkę, a z kawałeczków tkanin pozostałych po wyrównaniu bloków, ułożyłam tło. Ich wymiar spowodował, że obrazek ma taką, a nie inną szerokość.
Ten quilt powstał w sumie przypadkiem. Uszyłam pierwszy obrazek z myślą o wysłaniu go pewnej osobie. Ze ścinków tkanin, których nazbierało mi się swego czasu całkiem sporo. Jednak zaraz potem powstał drugi, i trzeci, i kolejny… Wciągnęło mnie.
Lubię szyć takie obrazki. Wymyślać i z kawałków tkanin układać roślinki. Dorysowywać igłą gąszcz traw rozmaitych.