Kiedyś wraz z zamówionymi tkaninami dostałam kotka :). Niewiele się namyślając popełniłam tę oto poduszeczkę:
Kotek trafił do mojej znajomej z południa Polski, którą odwiedziliśmy podczas podróży na wakacje. Sprawiła wiele radości Obdarowanej :). Zawsze mnie cieszy radość innych.
Podusia jest niewielka 40×40 cm, a część wewnętrzna ramki to różne ścineczki, których wiadomo, żal było wyrzucić :). Ułożyły się w całość jak znalazł 🙂 . Z tyłu jest głęboka zakładka, dodatkowo zapinana na nietypowe guziczki.
Jak te oczy mogą kłamać!? To, że coś kombinują, to pewne, ale żeby kłamać? Nigdy:) Słodziaczek, w ślicznych, pastelowych ramkach. Tradycyjnie zachwycające detale. Jednak, żeby przypasowywać deseń pętelek do pleców podusi i zgrać je idealnie, to mistrzostwo świata. Kocury, kotki, kociaczki, czyżby tęsknota za futerkowcem, Gosiu:)?
Zgadłaś, była tęsknota za sierściuchem, ale rozsądek J. zwyciężył… Szkoda zwierzaka, byłby za dużo sam w domu, albo co gorsza, czasem trzeba by szukać domu zastępczego. My włóczykije jesteśmy…
Oczki aż proszą, żeby się umieścić w domku na tej ślicznej, prawie białej kanapie 😉 Tak sierściuchy (jak widać na załączonym obrazku) są rozbrajające i często zwyciężają nad rozsądkiem. Ale może to i lepiej 🙂 Znam osobiście takie oczki 😉 Poducha super !!!
Oczęta są urzekające, fakt…
Sama słodycz! Pastelowe kolory, wdzięczne oczęta i ta poziomeczka! :))
Poziomeczka jest tylko dlatego, że na szczęście kotek jej nie spałaszuje i może sobie spokojnie leżeć koło niego 🙂