Na późnowieczornym czerwcowym spacerze można ukoić nerwy, wyciszyć się… Poczuć nadchodzące lato.
Zobaczyć mrówkę zdobywającą swój szczyt 🙂
Delektować ciszą.
Jeziora z pozoru są takie łagodne 😉
wtorek, 14 czerwca 2016
W melancholijnym nastroju.
Czasem tak bywa. Zwłaszcza jak coś uwiera.
Śliczne zdjęcia!
Rozumiem, że ten spacerek o zmierzchu, w przygaszonych kolorach, w zadumie, to dla równowagi z Twoim barwnym szycio-życiem 😉
Dziękuję 🙂
Spacer dla wytchnienia zawsze się przydaje. Bardzo lubię ten wieczorny czas 🙂
Cudowne zdjęcia i miejsca 🙂
A domyślasz się gdzie tak jest? Niedaleko od Ciebie…
kladacy sie dosnu dzien i ta csza po calym zgielku w glowie – bardzo potrzebna 🙂
Tak, potrzebna i warto o niej pamiętać 🙂
Pięknie i spokojnie. Lubię takie miejsca. Nenufary niczym z obrazów Moneta, piękne zdjęcia.
Jak zobaczyłam zdjęcie z nenufarami na monitorze od razu miałam takie skojarzenie 🙂
Też lubię takie miejsca, bardzo, bardzo 🙂
Pełne ukojenie dla duszy:).
Tak Elu 🙂