Bardzo lubię ptaszki, sporo ich mieszka w naszym domu, ale na szczęście – jeszcze więcej śpiewa za oknem. Lubię też ptaszki szyć, ten powstał z potrzeby stworzenia kolejnego i z myślą o nadchodzącej wiośnie, której wyglądam z wyjątkowym utęsknieniem.
I w tym roku przygotowałam wielkanocne jaja. Idealnie nadają się do tego cienkie paski różnych materiałów, a takich nigdy u mnie nie brakuje.
Nie oparłam się pokusie uszycia kolejnego pomocnika do pracowni. Kosz o czterech bokach, każdy w innej tonacji kolorystycznej. Tak go sobie wymyśliłam i tak uszyłam.
Obrazek już pokazywałam. Uszyty pół roku temu i odłożony, zdaje się, że nie potrafiłam zdecydować co dalej.
Przy okazji podsumowania ubiegłego roku przypomniałam sobie o nim i postanowiłam skończyć. Doszyłam trochę nieba (jak to zabawnie brzmi) zmieniając nieco proporcje pracy i oprawiłam w szeroką ramę. Obecnie podoba mi się znacznie bardziej.
Dalej kilka technicznych wskazówek…
Zmobilizowałam się i postanowiłam skończyć przynajmniej niektóre rozpoczęte prace. Efektem tych starań jest kolejna kołderka.
Podobnie jak w poprzednim roku uszyłam kartkę. Myślę o uszyciu trzech na konkurs do Karoliny, tego samego, który w ubiegłym roku sprawił mi mnóstwo przyjemności.
Kolejny ukłon w stronę wiosny i kolejne wykorzystanie skrawków tkanin. Sporo ich ubyło w moim pudle.
Miałam ochotę na uszycie nieco mniej oczywistej świątecznej ozdoby, która mogłaby od czasu do czasu wisieć w domu, niekoniecznie tylko w czasie świąt. Wybór padł na zająca.
… czyli jak to zrobiłam.
Do uszycia obrazka przyczyniło się moje wakacyjne zdjęcie (poniżej) i chęć ponownego oswojenia się z pikowaniem z wolnej ręki 🙂
… i słów kilka o wykonaniu aplikacji kota.
Mój pierwszy tegoroczny uszytek. Poducha jest oczywiście dla Miłośniczki sierściuchów, a przedstawia podobiznę Jej sympatycznej kotki, która po prostu mówi – pamiętaj, kocham i bardzo tęsknię. Nie lubię jak mnie zostawiasz i wyjeżdżasz tak daleko!